Bugün tanıştığım biriyle oradan buradan konuşurken konu faaliyetlerime geldi. Bu kadar çeşitli konuda eylemler için enerjimi nereden buluyorum, nereden esiyor vs...
İster istemez kişisel gelişime geldi konuşmamız ve kişisel gelişimin faydalarına, kimler, ne kültürde insanlar bunları yapabiliyor, vs...
Konuşurken doğal olarak sorguladık ve karşımdaki insanın yaptıklarıyla, yaşadıklarıyla karşılaştığı sonuçların farklı, hatta alakasız olması durumu çıktı neticede :))
Ancak her şekilde bu kavramdan; kişisel gelişimden hoşnutsuzdu ve herkesin bundan bahsetmesinden de konuştuk biraz biraz.
Tıpkı mantar gibi yaşam koçu türemesinin yanında, deneyim ve donanımdan yoksun, yetersiz insanların yeltenmesi, kişisel gelişimcilikte kaliteyi düşürmesi...
Kendi başarımdan bir dereceye kadar memnunum ancak "başarısız" diye nitelenen bu arkadaşları değerlendirdik biraz.
Sonuçta biryerlere geldik ve sizinle de paylaşmak istedim. Başarısız görmemizin sebebi bu arkadaşların yeterli donanım ve deneyimden uzak olması değil mi?
Ancak,deneyim uygulaya uygulaya artmaz mı? Dolayısıyla biraz zaman tanınırsa, bu noktada verim gelmez mi sizce de?
Donanım konusunda da eksikse o kişi, ya kendisinde bunun ihtiyacına girip kendisini donatacak zamanla ya da kendiliğinden yitip gidecek.
O sebeple ümitliyim yarından. En azından gelişim ihtiyacına dair, kitlesel bir ışık doğurmuş oluyorlar bence.
Ve tüm bunların yanında koçluğu bir de kendi ağzımdan tanıtayım istedim ve çiziktirdim birşeyler. Yakında yüklerim bloguma:)
Kişisel gelişimcilerin verimliliği ve onlardan verim beklentilerimize dair yakında daha da derinlemesine değinmeyi düşünüyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumunuzla blogu zenginleştirdiğiniz için teşekkürler :)))