Malum yaz ayları; birçok yeni ilişki başladığı gibi, birçok ilişki de sıcakların baskıcı etkisiyle bitebiliyor, ara alıyor, çatlayabiliyor.
Bir dostumun da uzun soluklu bir ilişki bitti bir kavga ile.
Sık sık tartışırlardı zaten, sonrasında ise incir çekirdeğini doldurmayan (!) bir sebeple bitirdiler.
Ancak konuşmamız sırasında bazı noktalar döküldü önümüze.
Mesela o sebep, incir çekirdeğini doldurmayacak kadar küçük müydü, yoksa onun gibi 465465475613546351 küçük sebep daha mı vardı?
Bunun ayırdı gibi şu da vardı; acaba gerçekten önemsiz bir sorun muydu, yoksa onu bir taraf önemsiz görürken, karşısındaki önem veriyor olabilir miydi?
Hazır "bu" ve "o" taraf diye ayrıma gitmişken, nerede "BİZ" olunuyordu ilişkilerinde?
"Bu" taraf, "o" tarafa ve "BİZ"e; "o" taraf ise "bu" taraf ve "BİZ"e ne kadar saygı gösteriyordu?
Burayı daha da derin sorguladığımız zaman ikisinin de biraz kendilerinde işlem yapmaya ihtiyaçları oldukları çıktı ortaya.
Eksik buluyorlardı gördükleri saygıyı da duydukları saygıyı da... Eksik görüyorlardı kendilerini de karşı tarafı da...
Bilinçli şekilde ifade ediyorlardı ya da etmiyorlardı, ama eksiklerdi.
Pekala dedim, eksi ile eksinin toplamı ne eder?
''kendini eksik görmek'' işte bütün mesele bu değil mi?
YanıtlaSilinsanın karşısına her ilişkide , her olayda çıkan şey ...
eksi-k ile eksinin toplamı ne eder gerçektende?
eksik olan ne ?
"eksik olmak==> tam olmamak==> ben olmamak==> ben" şeklinde bir çağrışımla, kendime yetmemek, kendimi yetirememek diyebilir miyiz efendim sorunuza cevaben:)
YanıtlaSil