Nikah töreninin gecesi, düğün tadında hazırlanmış bir yemekten de bahsetmek istiyorum.
Nikahtaki kalabalığa bakarsak bu, dostlar sofrası gibi birşeydi. Uzun zamandır dışarı çıkmadığım için de epey keyifliyfi bence:)
Küçük birkazç önyargımı keşfettim sanırım.
Mesela çalıgı takımından bazıları, resmen iç geçirir gibi hanımların fiziğine bakıyordu. Demek ki bende "çok görürse insanın gözü doyar" gibi bir önyargı oluşmuş:) Ya da karşımda oturan hatun, gerçekten çekiciydi dans ederken:)
Dans demişken, göbek atmaktan falan bahsediyorum canım:)
3 dostum yanyana, karşılıklı göbek atıyor, alkış tutuyordu. Ancak onlar benim sipirtüel camiamdan insanlar :S
"Eğlenmeyi severiz" cümlesini söylemekten öte birlikte eğlenceye pek katılmadığımız bir çevre. Komik, garip, ilginçti, insancaydı:))
Ve gecede şarkı söyleyen kişi, TV deneyimi de olan birisiydi ve önce nişanlanan bir çifti çağırdı sahneye; 42 yıldır sahnedeymiş ve böyle yakışan bir çift görmemişmiş:)
Ben dahil herkesin ağzından veya en azından kafasında; "aynı cümleyi kaç kişiye daha söyledi?"
Sonra Nihal'leri evlenen çift olarak çağırdı ve gülerek onlara da aynı cümleyi söyledi: "42 yıllık sahne geçmişim var, daha önce birbirine bu kadar yakışan bir çift görmedim".
Bazıları "herkese söylüyor bu da canım" diyerek ciddiye alırken, banaysa komik gelmişti. Hoş bir espri gibi. Klişe mi? Belki evet:) Ama tuşe eden bir klişeydi.
Sizce? Herkese söylenen basit bir cümle mi yoksa kendisiyle dalga geçirten bir espri mi?
Onu bunu bıraktım da 7 yıldır tanıdığım sevgililerin 8 yıllık evlilik düşlerine tanık olmak, süper bir duygu:)
Darısı başımıza:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumunuzla blogu zenginleştirdiğiniz için teşekkürler :)))